Wie heeft de tv uitgevonden?

Zeggen dat de televisie door één persoon is uitgevonden, is waarschijnlijk niet helemaal waar. De geest, kennis en ervaring van tientallen wetenschappers en ingenieurs uit de hele wereld zijn geïnvesteerd in dit bedrijf. Dit zijn Topov, Tesla, Marconi en andere ingenieurs en onderzoekers die het gebruik van radiogolven in communicatie hebben uitgevonden en uitgewerkt. Het is onmogelijk om geen aandacht te schenken aan de ontwikkeling van de Amerikaanse Sawyer en de Fransman Maurice, die het fundamentele principe van televisie ontwikkelden: het overbrengen van beelden op afstand.

Maar aan het begin van de XIX-XX eeuw waren er gewoon geen technologieën en apparatuur die konden worden gebruikt om deze ideeën in de praktijk te brengen.
In die oude tijden konden alleen mechanische middelen worden gebruikt en primaat bij het oplossen van dit probleem is eigendom van Paul Nipkov, een ingenieur uit Duitsland. Hij bood aandacht aan het publiek, wat we een elektromechanische televisie noemen. Hij ontwikkelde een apparaat dat een afbeelding omzet in een reeks elektrische signalen. Trouwens, ze werden in massa geproduceerd tot het midden van de jaren dertig van de vorige eeuw.

De volgende stap werd gezet door zijn landgenoot Brownontving hij een patent voor een glazen buis, die diende als een prototype van de kathodestraalbuis. M. Dickman, een student van Brown, gebruikte de handset voor praktische doeleinden en liet het publiek een apparaat zien met een vrij klein scherm. Een tussenliggend punt, zet de Britse Brad, met 's werelds eerste televisie-ontvanger, die alle gebruikelijke componenten bevatte, maar zonder geluid werkte.
De eerste uitzendingen van elektromechanische televisie werden uitgevoerd in de jaren 20 van de 20e eeuw.

Hoe zag de eerste tv eruit?

Om de programma's te tonen, werd het eerste televisietoestel gebruikt houten kist. Een vergrootglas werd ingebouwd in het voorpaneel, waarmee u het verzonden beeld kon bekijken. Het aantal lijnen in de afbeelding bevat een periode van 30 tot 120Vanuit onze huidige tijd is het natuurlijk onmogelijk om te praten over een bepaalde kwaliteit van signaaloverdracht.

Mechanische tv

De Duitse uitvinder Paul Nipkov vond de schijf uit waarop gaten werden aangebracht. Ze waren in een spiraal gerangschikt. Met zijn rotatie werd het mogelijk om beelden lijn voor lijn te scannen en om te zetten in signalen die naar de ontvanger werden verzonden.

Wie creëerde de eerste televisie-ontvanger in de Sovjet-Unie?

Signaleer Sovjet het apparaat werd ontworpen in het toenmalige Leningrad, nu St. Petersburg, bij een onderneming genaamd de Comintern. De kern van zijn actie was dezelfde Nipkova-schijf. In feite was het een settopbox, niet uitgerust met een eigen radio-ontvanger, de settopbox moest worden aangesloten op een gewone radio-ontvanger. Om geluid te ontvangen, was het nodig om een ​​andere radio-ontvanger te gebruiken.

Het eerste Sovjet-televisietoestel was uitgerust met een scherm met afmetingen van 3 * 4 cm. Om te kunnen overwegen wat er aan de hand was, was een krachtig vergrootglas in het televisietoestel opgenomen. In de jaren dertig van de twintigste eeuw werden 3000 van dergelijke apparaten geproduceerd. Trouwens, een interessant feit, tegelijkertijd, was het zelfgemaakte ontwerp en de productie van televisieontvangers wijdverbreid, waardoor het niet alleen mogelijk was binnenlandse uitzendingen te ontvangen, maar ook buitenlandse.

Wie en wanneer creëerde de eerste kleuren-tv?

Het technische denken staat niet stil en experimenten met de vertaling van kleuroplossingen werden uitgevoerd, zelfs terwijl de ontwikkeling van mechanische televisie aan de gang was. De eerste uitvindingen om dit probleem op te lossen. Vooral de technologie van signaalontleding met behulp van een bewegend prisma, de auteur Jan Shchepanik, was gepatenteerd. Hovhannes Adamyan, die betrokken was bij de totstandkoming van tweekleurige televisie, leverde een belangrijke bijdrage.

Er zij aan herinnerd dat deze werken aan het einde van de 19e eeuw zijn uitgevoerd. Tegelijkertijd diende de Russische onderzoeker Polumordvinov een patent in voor kleurvertaling met behulp van een mechanische scanner. Maar ondanks de activiteit van onderzoekers, werden er tot het einde van de jaren dertig geen echte monsters gemaakt. De eerste kleurentransmissie vond plaats in Glasgow.

Het werd gehouden door de oprichter van mechanische televisie, Baird. Deze vertaling was gebaseerd op de methode voor het afwisselen van de vertaling van de drie primaire kleuren. De Nipkova-schijf werd gebruikt voor transmissie, met drie rijen spiraalvormige gaten die bedekt waren met rode, groene en blauwe filters.
Er is een apparaat op de ontvanger geïnstalleerd dat het beeld met dezelfde schijven heeft gesynthetiseerd. Een testrun van kleurentelevisie werd gehouden in 1938. Het moet duidelijk zijn dat een dergelijk televisiesysteem imperfect was en geen massale ontwikkeling heeft doorgemaakt.

De geschiedenis en evolutie van tv's

Ondanks alle inspanningen van wetenschappers en ingenieurs was televisie niet wijdverbreid. Dit was voornamelijk te wijten aan het feit dat de apparatuur opmerkelijk was vanwege de moeilijke werking en hoge kosten.

Televisie werd wijdverbreid na de uitvinding van de kinescope. Deze uitvinding is van A. Zvorykin, die na de Oktoberrevolutie uit Rusland naar de Verenigde Staten emigreerde. In 1933 vond hij een kathodestraalbuis uit, hij noemde het een ionoscoop. We noemen het een bioscoopscope en het is de basis geworden van moderne elektronische televisie.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog was het niet aan de televisie, maar in de Verenigde Staten beheersten sommige bedrijven de serieproductie van ontvangers en tegelijkertijd ontwikkelde het televisienetwerk zich. Antennes en televisiestations werden massaal opgezet. De snelheid van televisie in de Verenigde Staten kan worden beoordeeld aan de hand van twee cijfers. In 1946 hadden vijf van de honderd gezinnen die in de VS woonden al televisietoestellen, maar al in 1962 werden televisietoestellen geïnstalleerd in 90% van de gezinnen.

In Europa en de USSR, die bijna werden verwoest door de Tweede Wereldoorlog, verliep de ontwikkeling van televisie veel langzamer.

1950-1960 productiebedrijven beheersen de productie van modellen met schermen van 7-10 inch. In die jaren werden de basisprincipes van de vertaling van het kleursignaal bepaald. In de Verenigde Staten beheerst de productie van non-ferro producten. Ze begonnen te worden uitgerust met afstandsbedieningen, maar de waarheid was in die dagen dat hij via een kabel op de tv was aangesloten. De release van deze apparaten is onder de knie en andere bedrijven over de hele wereld. Zelfs Japan, bijna volledig verwoest door de oorlog, maakte zijn eigen apparaat.

1960-1970 ontvangers van televisiesignalen werden verbeterd. Aanvankelijk werden ze gemaakt op elektrische lampen, het uiterlijk van halfgeleiderapparaten leidde ertoe dat televisietoestellen werden vervaardigd met behulp van halfgeleiderapparaten. Monitorformaten zijn gegroeid tot 25.

1970-1980 tijdens deze periode werd de productie van producten met een zwart-witbeeld beperkt, de belangen van fabrikanten waren gericht op het technologische gedeelte, maar ook op het uiterlijk van het apparaat.

1980-1990 vooral televisieontvangers veranderden niet, de ontwikkelaars zetten experimenten op met het uiterlijk, maakten draagbare ontvangers van het lichaamssignaal. Van de technologische kant was er een overgang van halfgeleiderelementen naar microassemblages en microschakelingen. Gevallen van televisietoestellen zijn gemaakt van polymere materialen.

1990-2000 - de lijst van fabrikanten van televisiesignaalontvangers is beperkt, dit wordt beïnvloed door een afname van de vraag van kopers en het vullen van de markt voor huishoudelijke apparaten met televisieontvangers.
Hun koffers begonnen van plastic te worden gemaakt, dit leidde tot een aanzienlijke vermindering van het gewicht van het product
De gebruiker kreeg de mogelijkheid om televisie-ontvangers volledig te bedienen met afstandsbedieningen die werkten volgens de principes van infraroodstraling.

2000-2010 De ontwikkeling van technologie aan het begin van de eenentwintigste eeuw leidde tot het verschijnen van platte monitoren, die met plasmatechnologie worden vervaardigd. De komst van deze technologieën maakte het mogelijk om de productie van platte LCD-televisietoestellen te organiseren. Tegen het einde van deze periode werd de productie van televisieontvangers met CRT's beëindigd. De belangrijkste fabrikanten produceerden alleen LCD- of plasmamonitors.

De productie van plasma-televisietoestellen 2010-2015 werd beperkt, alleen lcd-tv's worden geproduceerd, schermverlichting wordt uitgevoerd door diodes. Teleceivers getransformeerd in computerapparatuur, kunnen internetbronnen gebruiken. Ze kunnen onderdeel worden van een thuis-LAN. Gelanceerde productie waarvoor geen externe OLED-televisieontvangers en kwantumstippen hoeven te worden gemarkeerd. Als in 2010 vooral televisies met HD- en Full HD-monitoren werden vervaardigd in 2015 heeft meer dan 50% van de televisies een UHD-resolutie. Toonaangevende bedrijven zijn begonnen met de productie van televisieontvangers met gebogen monitors van ongeveer 100 ".

In dezelfde jaren werden 3D-tv's ontwikkeld en in serieproductie gebracht.. Hiermee kon de kijker volumetrische afbeeldingen weergeven naar het voorbeeld van 3D-bioscopen. Tegenwoordig blijven veel bedrijven onderzoek doen om deze technologie te verbeteren, zonder extra apparatuur te gebruiken, bijvoorbeeld zonder stereoglazen.

In de praktijk worden ze gebruikt in technologieën waarmee 3D-beelden actief en passief op de monitors van televisietoestellen kunnen worden weergegeven. De eerste verdeelt het beeld in tweeën, en totaal anders. Voor het bekijken van de afbeelding is een speciale bril nodig. Beeldontleding wordt uitgevoerd met behulp van polarisatie. Elke lijn heeft zijn eigen frequentie, die wordt uitgefilterd door de gebruikte punten. Dat wil zeggen, iedereen ziet zijn foto, wat als resultaat leidt tot de vorming van een driedimensionaal beeld.

Actieve technologie impliceert de aanwezigheid van een IR-sensor die een signaal verzendt naar een bril met dezelfde sensor. Alle 1080 lijnen van de foto worden naar de bril gevoerd. Volgend op de signalen uitgezonden door de televisie, sluit / opent de microcomputer de lenzen. Daarom wordt technologie actief genoemd. De openingssnelheid van het sluiten is zo hoog dat het oog geen tijd heeft om het te vervangen. Omdat elk oog zijn eigen afbeelding ontvangt, maakt het brein al een 3D-afbeelding.

In de loop van de ontwikkeling van televisietechnologie werd het duidelijk dat onder de redenen die bepaalde beperkingen oplegden aan de kwaliteit van het beeld op het tv-scherm, de slechte bescherming van het tv-signaal moet worden genoemd.

U kunt de kwaliteit alleen verbeteren bij het overschakelen van analoog naar digitaal signaal. De verbetering van televisieontvangers is gericht op het gebruik van signaalbeheer- en besturingsmethoden.
De meeste geavanceerde economieën zijn al lang overgeschakeld op digitale signalen. Nu heeft dit proces ons land getroffen. De overgang naar het cijfer werd bepaald door het besluit van de regering en het moet worden opgemerkt dat het in veel regio's van het land al is ingevoerd.

Bekijk de video: Werking kleurentelevisie Philips 1967 (April 2024).

Laat Een Reactie Achter